شباهت بین جنگ‌های اوکراین و غزه، حداقل اگر تاریخ آن‌ها را بشناسیم، بیشتر از آن چیزی است که فکر میکنیم. جنگ اوکراین با عملیات ویژه نظامی روسیه آغاز نشد، بلکه با کشتارهای دونباس آغاز شد، به همان صورت که جنگ غزه نه با طوفان الاقصی، بلکه با النکبه ۷۵ سال پیش آغاز گردید. در دراز مدت، آتش برافروزان هر دو جنگ به یک ایدئولوژی تکیه می کنند.

به طور کلی، هر جنگی مشخص می کند که "ما" کیستیم و "آنها" چه کسانی هستند."ما" خوب هستیم در حالی که "آنها" شرورند.

 رهبران غربی، در حالی که اعلام می کنند که جنگ ذاتاً بد است، با وجود این ادعا می کنند که اکنون در برابر تجاوز روسیه و حماس ضروری است. آنها می گویند روسیه یا بهتر است بگوییم ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور آن، رویای مصادره اموال ما و نابودی سیستم سیاسی ما را در سر می پروراند. پس از حمله به اوکراین، او به مولداوی و کشورهای بالتیک حمله  خواهدکرد و سپس به سمت غرب پیش خواهد رفت. از سوی دیگر، حماس یک فرقه سراپا نفرت است که به دلیل یهودی ستیزی به یهودیان تجاوز  می‌کند و سر آنان را میبردو به نام دین خود به نفوذ در غرب ادامه می دهد.

 باید در نظر داشت که اسرائیل و ایالات متحده در اصل توسط ارتش های آنها، یعنی هاگانا و ارتش قاره تأسیس شد. اکثریت قریب به اتفاق رهبران سیاسی امروز آن ابتدا در نیروهای مسلح یا در سرویس های مخفی ترقی کردهاند. اما آنها تنها نیستند، زیرا شی جین پینگ نیز یک سرباز سابق و ولادیمیر پوتین یک افسر اطلاعاتی شوروی سابق (KGB) است.

انسان تعجب می کند که چه چیزی خیالات غرب سیاسی را تغذیه می کند و چگونه تصمیم گیرندگان، ما را از درک واقعیت‌ها باز می دارند. نه روسیه به اوکراین حمله کرد و نه فرانسه به رواندا . مسکو و پاریس به ترتیب قتل عام اوکراینی ها در دونباس و قتل عام توتسی های در رواندا را متوقف کرده اند. هر دو بر اساس "مسئولیت حفاظت" خود تصمیم گرفتند و قطعنامه های شورای امنیت را اجرا کرده اند. فلسطینی‌ها برای سرگرمی و لذت به هیچ‌کس تجاوز نمی‌کنند یا گردن نمی‌برند، حتی اگر برخی از آنها متعلق به یک جامعه مخفی باشند که چنین می‌کند. آنها به استثنای شاخه تاریخی حماس به خاطر یهودی ستیزی علیه یهودیان نمی جنگند، بلکه علیه سیستم آپارتایدی که قربانیان آن هستند مبارزه می‌کنند.

شاید اولین وظیفه کوری دسته جمعی ما پاک کردن جنایات گذشته ما باشد: این "دموکراسی" ایالات متحده و اعضای اتحادیه اروپا بود که سرنگونی رئیس جمهور منتخب اوکراین ویکتور یانوکوویچ را در سال ۲۰۱۴ سازماندهی کرد. این آلمان و فرانسه بودند که توافقنامه های مینسک را برای تضمین صلح برای اوکراینی ها در دونباس (۲۰۱۵) امضا کردند، که هرگز قصد اجرای آن را نداشتند، و طبق اعترافات آنگلا مرکل صدراعظم آلمان و رئیس جمهور فرانسوا اولاند، از آن برای تسلیح اوکراین علیه روسیه استفاده کردند. به گفته دادگاه نورنبرگ، نقض حرف و امضای ما، جدی ترین جنایت، جنایت «علیه صلح» است.

به همین ترتیب، به اصطلاح "بزرگترین دموکراسی خاورمیانه"، یعنی اسرائیل است که از طریق اشغال و مصادره وجب به وجب بیشتر سرزمین های فلسطینی مندرج در قطعنامه ۱۸۱ (۱۹۴۷) شورای امنیت، را دزدیده است.

مگر اینکه برعکس باشد: شاید کوری جمعی ما این وظیفه را دارد که به ما اجازه دهد تا دست به جنایات بعدی بزنبم. در این صورت، نباید تعجب کنیم که ما در صدد تخریب اقتصاد روسیه و در نهایت بازگرداندن روسیه به عصر حجر هستیم. همچنین نباید از لفاظی هایی متعجب شویم، که خواستار پاکسازی قومی فلسطین جغرافیایی و در نهایت اخراج یک میلیون فلسطینی است.

در این مناقشه ها  مسئله بر سر سرقت مواد خام نیست، بلکه بر سر قلمرو است. از سال ۱۹۱۷، ناسیونالیست های یکپارچه اوکراینی هوادار دمیترو دونتسف ادعای حاکمیت بر روسیه جدید، دونباس و کریمه بلشویکی نستور ماخنو را دارند. البته این مناطق توسط نیکیتا خروشچف اوکراینی وارد اوکراین شوروی شد، اما کی یف نمی تواند برای تصاحب این مناطق به تاریخ اخیر متکی باشد. به همین ترتیب، از سال ۱۹۲۰، صهیونیست‌های رویزیونیست هوادار ولادیمیر زییف ژابوتینسکی ادعای حاکمیت بر تمام فلسطین و در نهایت بر سینای مصر، لبنان، اردن و سوریه و به طور خلاصه همه سرزمین‌ها از «نیل تا فرات» را داشتند. البته، پادشاهی باستانی اورشلیم از شهر و حومه آن تشکیل شده بود، اما این اجازه نمی دهد که آنها تاریخ را برای تمام آن فتوحات تداعی کنند.

اغلب گفته می شود که هرم سنی جمعیتی تعیین کننده پرخاشگری دولت ها است. کسانی که اکثریت جوانان بین ۱۵ تا ۳۰ سال دارند طبیعتاً جنگ گرا هستند.  اما در اوکراین یا اسرائیل چنین نیست. علاوه بر این، این فلسطین است و نه اسرائیل که می تواند هرم جمعیتی را به جنگ سوق دهد.

احتمالاً مهمترین سؤال، سؤال ایدئولوژیک است. دمیترو دونتسف و سرسپردهاش استپان باندرا، جنگجویان اوکراینی، وارثان وایکینگ‌های سوئدی، وارنگی‌ها، که قرار است «مسکووی‌ها» را قتل عام کنند تا بتوانند در والهالا جشن بگیرند، تجلیل کردند. امروز «رهبر سفید پوستان» آندری بیلزکی، که فرماندهی نیروهای لشکر آزوف در ماریوپول، تیپ ۳ حمله در باخموت/آرتیوموفسک و اخیراً در آودیوکا/آودیوکا را بر عهده داشت، این کار را انجام می دهد. بنیامین نتانیاهو، پسر منشی خصوصی ولادیمیر ژابوتینسکی نیز از مقایسه فلسطینیان با عمالقیتهای باستان اباء نداشت. به عبارت دیگر، همه آنها باید همانطور که یهوه دستور می دهد نابود شوند، در غیر این صورت نژاد آنها علیه عبرانیان قیام خواهد کرد. به همین ترتیب، تسحال [IDF] به طور سیستماتیک تمام دانشگاه ها و مدارس در نوار غزه را ویران کرد و ۳۰ هزار غیرنظامی را تحت عنوان مبارزه با حماس قتل عام نمود.

دمیترو دونتسف در سال ۱۹۲۳، قبل از به قدرت رسیدن آدولف هیتلر، با او ائتلاف کرد و سپس یکی از مدیران مؤسسه راینهارد هایدریش شد که مسئول اجرای راه حل نهایی برای مسئله یهودیان و کولی ها بود. ولادیمیر ژابوتینسکی که در سال ۱۹۲۲ با دونتسف ائتلاف کرده بود، در سال ۱۹۳۵ با کمک دوچه بنیتو موسولینی مدرسه کادر Betar را در Civitavecchia (ایتالیا) تأسیس کرد. او فرصت ایفای نقش اصلی در جنگ جهانی دوم را نداشت زیرا در اوت ۱۹۴۰ درگذشت. هیچ تردیدی نیست که ناسیونالیست های یکپارچه اوکراینی با نازیسم و صهیونیست های رویزیونیست با فاشیسم موافق هستند.

علاوه بر این، منطق ارضی رژیم‌های فاشیستی و نازی را در سخنرانی‌های اخیر ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین و بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل باز می‌یابیم. در حالی که روسای جمهور روسیه و فلسطین، ولادیمیر پوتین و محمود عباس، بارها تاکید کرده اند که از مردم خود دفاع می کنند.