برای حل مناقشه، یا باید به فلسطینی ها سرزمینی داده شود تا دولت تشکیل دهند یا راه حل تک دولتی را پذیرفت به این معنا که ساختار دو ملیتی عینی ایجاد شده بین نهر و بحر به طور دموکراتیک تایید گردد. مورد اول از نظر سرزمینی غیرممکن شده و مورد دوم به معنای پایان حیات دولت صهیونیستی است

فهرست شهرهایی که مکرراً شاهد صحنه شبیخون، حمله و دستگیری‌های اسرائیل هستند طولانی است. ارتش اسرائیل به ایجاد پست های بازرسی سیار ادامه می دهد و این فقط ارتش نیست که حمله میکند. شهرک نشینان مسلح در زیر چتر حمایت نیروهای مسلح اسرائیل به طور مکرر ترس و وحشت را گسترش می دهند.

جنگ اوکراین با عملیات ویژه نظامی روسیه آغاز نشد، بلکه با کشتارهای دونباس آغاز شد، به همان صورت که جنگ غزه نه با طوفان الاقصی، بلکه با النکبه ۷۵ سال پیش آغاز گردید. در دراز مدت، آتش برافروزان هر دو جنگ به یک ایدئولوژی تکیه می کنند.

«باید روشن باشد که در این سرزمین جایی برای هر دو ملت وجود ندارد…. وقتی اعراب آن را ترک کنند، کشور برای ما وسیع و جادار می شود... تنها راه حل، اسرائیلی، بدون اعراب است. اینجا جایی برای سازش وجود ندارد...» یوزف وایتز (۱۸۹۰-۱۹۷۲) مدیر سابق بخش اسکان زمین صندوق ملی یهودیان

رئیس جمهور کوبا در X گفت: «چهار ماه پس از کشتار نفرت آور خلق که بشریت تاکنون تجربه کرده، قلب و همبستگی ما کماکان معطوف فلسطین است.»