«باید روشن باشد که در این سرزمین جایی برای هر دو ملت وجود ندارد…. وقتی اعراب آن را ترک کنند، کشور برای ما وسیع و جادار می شود... تنها راه حل، اسرائیلی، بدون اعراب است. اینجا جایی برای سازش وجود ندارد...» یوزف وایتز (۱۸۹۰-۱۹۷۲) مدیر سابق بخش اسکان زمین صندوق ملی یهودیان

حملات هوایی اخیر ارتش اسرائیل به مناطق غیرنظامی در رفح، آغاز مرحله نهایی پروژه عظیم پاکسازی قومی اسرائیل است. روز دوشنبه، اسرائیل یک سلسله مکان هایی را که آوارگان فلسطینی پس از فرار در مقابل یورش اسرائیل از شمال غزه، در چادرها جمع شده بودند بمباران کرد. ویدئوهایی از تخریب در تعدادی از صفحات توییتر منتشر شد که یک زمین خشک و بایر گسترده در میان کمپ های موقت را نشان می داد. جای تعجب نبود که اکثر قربانیان زن و کودک بودند و هیچ نشانی از حماس در هیچ کجا وجود نداشت. به گفته یکی از شاهدان عینی، همه جا اعضا و جوارح و اجساد مثله شده پراکنده شده بود. این مطلب از مقاله ای در وب سایت جهانی سوسیالیست برگرفته شده است:
 «اسرائیل یکشنبه شب حمله هوایی گسترده ای به رفح، جنوبی ترین شهر نوار غزه انجام داد که در اثر آن بیش از ۱۰۰ نفر کشته شدند. با طلوع خورشید، جهان با تصاویری از اجساد مثله شده کودکان وحشت زده شد، نمایشی هولناک از آنچه در هفته های آینده در راه است.»

وب سایت جهانی سوسیالیست نوشت: «آخر هفته، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، وعده حمله نظامی تمام عیار به شهر محاصره شده را داد و اعلام کرد: «هدف ما پیروزی کامل است». برای رژیم اسرائیل، "پیروزی کامل" به معنای کشتن هر چه بیشتر فلسطینی ها و بیرون راندن بقیه آنها از خانه هایشان است. با چراغ سبز بایدن، اسرائیل کشتار رفح را آغاز می کند»

سخنگویان اسرائیل و اعضای رسانه های غربی با تکرار این ادعا که اسرائیل در تلاش است تا حماس را ریشه کن کند، توجیه سطحی حملات روز دوشنبه را ارائه کردند. آنچه در این فریب آشکار پنهان می شود این واقعیت است که طرح اساسی بیرون راندن مردم عرب از سرزمین‌هایشان به ریشه های دولت یهود بازمی گردد. بنیانگذار جنبش مدرن صهیونیسم، تئودور هرتزل (۱۸۶۰-۱۹۰۴) نوشت:
«ما سعی خواهیم کرد با فراهم کردن کار در کشورهای ترانزیت، جمعیت بی بضاعت را به آن سوی مرزها برانیم و در عین حال آنها را از هرگونه اشتغال در کشور خودمان محروم کنیم... سلب مالکیت و اخراج فقرا باید با احتیاط و محتاطانه انجام شود.»

 به طرز تکان دهنده ای، هرتزل این کلمات را در سال ۱۸۹۵، ۵۰ سال قبل از اعلام دولت اسرائیل، نوشت. در آن زمان مشکل کاملاً روشن بود. برای ایجاد یک میهن یهودی، باید یهودیان اکثریت قابل توجهی را حفظ میکردند، که به این معنی بود که فلسطینی ها باید اخراج میشدند. و  این مشکلی است که از سال ۱۹۴۸ گریبانگیر رهبران اسرائیل شده است: چگونه می توان جمعیت بومی را «محو کرد». در اینجا نقل قولی از دیوید بن گوریون اولین نخست وزیر اسرائیل که گفت: «شما بدون شک از فعالیت [صندوق ملی یهود] در این زمینه آگاه هستید. اکنون باید انتقالی با ابعاد کاملاً متفاوت انجام شود. در بسیاری از نقاط کشور، اسکان جدید، بدون کوچانیدن فلاحین عرب امکان پذیر نخواهد بود.» وی در پایان گفت: «قدرت یهود [در فلسطین] که دائماً در حال افزایش است، توانایی ما را برای انجام این کوچانیدن در مقیاس بزرگ نیز افزایش خواهد داد(۱۹۴۸).

 این استدلال در طول دهه‌ها همیشه ادامه داشته است، حتی اگر صهیونیست‌های امروزی خشن‌تر و بدونخویشتنداری آن را بیان میکنند. به عنوان مثال، بن شاپیرو، کارشناس محافظه کار سرشناس را در نظر بگیرید، که نظرات خود را در مقاله ای با عنوان «کوچانیدن، کلمه کثیفی نیست» بیان کرد. او گفت: « اگر معتقدید که دولت یهود حق حیات دارد، پس باید به اسرائیل اجازه دهید که فلسطینی ها و اعراب اسرائیلی را از یهودیه، سامره، غزه و خود اسرائیل بیرون کند. این یک راه حل زشت است، اما تنها راه حل است.

و از چشم انداز یک درگیری بی پایان خونین خیلی کمتر زشت است….  یهودیان درک نمی‌کنند که بیرون راندن یک جمعیت متخاصم یک وسیله رایج و به طور کلی مؤثر برای جلوگیری از درگیریهای خشونت آمیز است. اینجا اتاق گازی وجود ندارد.  این نسل کشی نیست. این فقط یک جا بهجایی است ... وقت آن است که دیگر بیش از این  نازک نارنجی نباشید. یهودیان نازی نیستند. جابه جایی نسل کشی نیست. و هرچیز دیگر، راه حل نیست. »

«نازک نارنجی؟» شاپیرو براین عقیده است که هرکس که در مقابل بیرون راندن مردم از سرزمینشان و راندن آنها به اردوگاه های پناهندگان تردید اخلاقی دارد «نازک نارنجی است»؟

این جوهر صهیونیسم سیاسی است و به آغاز دولت یهود برمی گردد. بنابراین وقتی منتقدان ادعا می کنند که نتانیاهو "راست ترین دولت تاریخ اسرائیل" را تشکیل داده است، آنها را باور نکنید. نتانیاهو بهتر و بدتر از اسلاف خود نیست. تنها نخست وزیری که تنها اندکی از این «قانون آهنین» صهیونیسم منحرف شد، اسحاق رابین بود که او هم توسط یکی از مخالفان قرارداد اسلو ترور شد (که قابل پیش بینی بود).  این مبین چیست؟

این امر به شما می گوید که هرگز "راه حل دو دولت" وجود نخواهد داشت.راه حل دو دولت از همان ابتدا یک دورویی و حقهبازی بود. و (همانطور که نتانیاهو اخیراً اشاره کرد) رهبران اسرائیل به این کار تن در دادند تا فرصت پیدا کنند و خود را برای راه حلی که امروز تحمیل میکنند آماده سازند.

آیا تا به حال از خود پرسیدهاید که چرا بسیاری از اسرائیلی ها از جنایت های دیوانهوار نتانیاهو در غزه حمایت می کنند؟

نه به این دلیل که یهودیان اسرائیلی دیوانه های خطرناکی هستند. خیر، بلکه تنها به این دلیل که می دانند او چه کار می کند. آنها به دام مانور منحرف کننده مسئله "حماس" که صرفاً یک کلمه تبلیغاتی برای غرب است، نمی افتند. آنها می دانند که نتانیاهو در حال اجرای طرحی برای تسخیر تمام سرزمین های بین رود اردن و مدیترانه است. و با این کار جاه طلبی های ارضی اجداد صهیونیست خود را دنبال می‌کند. اگرچه اکثریت اسرائیلی ها نتانیاهو را تحقیر می کنند و معتقدند که او باید به دلیل فساد تحت پیگرد قانونی قرار گیرد، اماحاضرند روی برگردانند، وقتی که او  آرزوهای آنان را دنبال می کند.

 باید برای ناظران روشن باشد که استراتژی فعلی به هیچوجه جدید نیست، بلکه دارای یک سنت ۷۵ ساله است که با اهداف جمعیت شناسی رهبری رژیم صهیونیستی سازگار است.

 البته همه اینها ربطی به حماس که فقط بهانه ای برای نابودی مردم محلی است ندارد. آنچه در اینجا می بینیم تحقق رویای صهیونیستی است، نسخه مدرن  Plan Dalet، نقشه راه اصلی برای پاکسازی قومی که در سال ۱۹۴۸ ارائه شد.

پس نقشه دالت چیست؟
نقشه دالت طرحی بود که ارتش اسرائیل برای بیرون راندن فلسطینیان از سرزمینشان در زمان تأسیس اسرائیل در سال ۱۹۴۸ از آن استفاده کرد. همانطور که تاریخ شناس اسرائیلی بنی موریس در کتاب پیشگامانه خود در مورد وقایع ۱۹۴۸ اشاره کرد، طرح دالت "یک لنگر استراتژیک - ایدئولوژیک و مبنایی برای بیرون راندن مردم فلسطین توسط فرماندهان خط مقدم، منطقه، تیپ و گردان" بود... امروز این تبعید جمعی پاکسازی قومی نامیده میشود. طرح دالت که رسماً در ۱۰ مارس ۱۹۴۸ تصویب شد، تعیین کرد که کدام شهرها و شهرک های فلسطینی باید هدف قرار گیرد و دستورالعمل هایی در مورد چگونگی اخراج ساکنان و تخریب جوامع آنها ارائه کرد. موارد زیر در نظر گرفته شده بود:« ویران کردن روستاها... به ویژه آن دسته از مراکز جمعیتی که کنترل مداوم آنها دشوار است... مردم باید از مرزهای کشور بیرون رانده شوند.»

 سه چهارم از کل مردم فلسطین، حدود ۷۵۰ هزار نفر، در جریان تأسیس اسرائیل از خانه های خود رانده و آواره شدند. خانه، زمین و سایر دارایی های آنها به طور سیستماتیک توسط اسرائیلی ها ویران یا تصرف شد، در حالی که آنها از حق بازگشت یا دریافت هر نوع غرامت محروم بودند. بیش از ۴۰۰ شهر و روستای فلسطینی، از جمله مراکز شهری پرجنب‌وجوش، ویران شدند یا توسط اسرائیلی‌های یهودی اشغال گردیدند». ( طرح دالت و پاکسازی قومی فلسطین، IMEU )

پس در چهار ماه گذشته ما شاهد چه بودیم؟

ما شاهد تروریزه کردن توده مردمی  بودیم که از بمباران‌های بی‌امان رنج می‌برند، ما شاهد تخریب زیرساخت‌های حیاتی، محاصره کامل  مواد غذایی، آب و تجهیزات پزشکی، و مهاجرت دسته‌جمعی با تهدید اسلحه به جنوبی‌ترین شهر غزه بودیم.  آیا این طرح دالت نیست؟

بله، همان است.  این یک نسخه مدرن از طرح اصلی است. به همین دلیل است که ارتش اسرائیل شهرهای چادری پر از غیرنظامیان غیرمسلح را بمباران می کند که هیچ تهدیدی برای امنیت اسرائیل ندارند. هدف مبارزه با حماس نیست، بلکه ترساندن مردم است تا آنها از شهر فرار کنند. هدف همین است.  اسرائیل می داند که اگر آوارگان را بمباران کند، آنها به خط مرزی حمله خواهند کرد، دیوارها را شکسته و به سمت مصر هجوم خواهند برد. این برنامه‌ای کوتاه و مفید است.
و به نظر می رسد که طرح موفقی باشد. در واقع، ممکن است نتانیاهو تنها چند روز با تکمیل کاری که بن گوریون آغاز کرده بود فاصله داشته باشد. او هم اکنون حملات هوایی به رفح را افزایش داده است، و یک حمله زمینی تمام عیار ممکن است در هر زمانی صورت گیرد. با بدتر شدن بحران انسانی، استیصال و ترس افزایش می یابد و در نهایت باعث هجوم گسترده به سمت مرز مصر می شود. پس از خروج فلسطینی ها از نوار غزه، آنها تحت قیمومیت نمایندگان جامعه بین المللی قرار می گیرند و آنها را به کشورهای دیگر در سراسر جهان منتقل خواهند کرد.

 به این ترتیب، نتانیاهو می‌خواهد کشوری را تصرف کند که با بیرون راندن غیرنظامیان غیرمسلح از خانه‌هایشان به صحرا در اسرائیل بزرگ بگنجاند.
 تبعید و بیرون راندن مردم فلسطین نشان می‌دهد که ایالات متحده و اسرائیل – زیر لوای  ادعای اخلاقی در مورد حقوق بشر و "حاکمیت قانون" - قادر به انجام وحشیانه‌ترین جنایات قابل تصور هستند. واقعاً تکان دهنده است که این دو کشور می توانند در روز روشن طرح کثیفی مانند این را به اجرا درآورند در حالی که بقیه جهان دست روی دست نهاده و به نظاره مشغول است.

همه ما باید از خود خجالت بکشیم.