وقتی ولادیمیر پوتین ، رئیس جمهور روسیه و جوزف بایدن ، همتای آمریکایی وی روز چهارشنبه در ژنو دیدار کردند ، سوریه ، کشوری در خاورمیانه که ده سال است بایک جنگ خونین روبه رو است، چیزی بیشتر از یک پاورقی کوچک اخبار نبود. علاقه رسانه های غربی فقط به این سوال محدود بود که آیا تنها "کریدور بشردوستانه" فرامرزی که از طریق آن هنوز می توان از طریق ترکیه تجهیزات امدادی به ادلب حمل کرد ، گشوده خواهد ماند؟

نه دولت آمریکا و نه طرف روسی در این مورد اطلاعاتی در اختیار مطبوعات قرار ندادند. فقط گفته شد كه طرفین سعی می كنند در سوریه همکاری كند تا مردم محکوم به گرسنگی نباشند. جزئیات بیشتری ارایه نشد  و احتمالا طی مذاکرات دو جانبه در پیش مورد توافق قرار خواهد گرفت. واشنگتن رسماً می خواهد راهروهای سوریه را حفظ و گسترش دهد. روسیه مخالف است. در این مورد شورای امنیت سازمان ملل در تاریخ ۱۰ ژوئیه تصمیم خواهد گرفت. با ایجاد "راهروهای بشردوستانه"، کنترل گذرگاه و کنترل محمولاتی که وارد کشور می‌ شود − در این مورد سوریه – از دست دولت خارج می‌گردد. از آنجا که این امر حاکمیت کشور را نقض می کند ، باید در مورد آن در شورای امنیت سازمان ملل تصمیم گیری شود.

از چهار کریدوری که تاکنون وجود داشته، که از طریق آنها چندین سال است که تجهیزات کمکی از ترکیه ، عراق و اردن به سرزمین های سوریه آورده شده و حداقل به طور جزئی توسط مخالفان مسلح دولت و حامیان خارجی آنها کنترل شده است ، یک مورد باقی مانده است. کشورهای غربی دارای حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل - ایالات متحده آمریکا، فرانسه ، انگلیس - خواهان تمدید این اقدامات یا حتی بازگشایی چندین راهرو جدید هستند. آنها این مسئله را با بحران انسانی در ادلب توجیه می کنند ، جایی که تقریباً دو میلیون آواره داخلی در اردوگاه ها زندگی می کنند و باید تامین شوند.

روسیه که مانند چین نیز در شورای امنیت سازمان ملل متحد حق وتو دارد ، نمی خواهد این مصوبه را تمدید کند. مسکو استدلال می کند که سازمان های بین المللی سازمان ملل و صلیب سرخ می توانند محمولات امدادی خود را به ادلب بیاورند و آنها را از آنجا در سوریه توزیع کنند. این راهروها باعث بی ثباتی کشور شده و از یافتن  یک راه حل سیاسی داخلی سوریه جلوگیری می‌کند.

البته  این راه حل سیاسی نیاز به حمایت از کشورهایی دارد که مخالفان دولت یعنی اخوان المسلمین ، جهادی ها و شاخه های القاعده مانند حیات تحریر الشام (HTS) – را با "تحویل کمک های بشردوستانه" در ادلب تقویت می کنند.  HTS ادعا می کند که از القاعده جدا شده و "دولت رستگاری" را در ادلب ایجاد کرده است. هدف شبه نظامیان جهادی تبدیل استان شمال غربی سوریه به یک کشور اسلامی است.

کمک های بشردوستانه برای ادلب یکی از بزرگترین عملیات های امدادی با بودجه غربی است و از طریق ترکیه و با حمایت مالی و عملی قطر انجام می شود. اکنون این برنامه شامل توسعه زیرساخت ها نیز می شود که در موردسوریه به دلیل تحریم های اعمال شده توسط غرب ممکن نیست.  قطر و ترکیه در حال حاضر در تلاشند HTS را به سازمانی تبدیل کنند که غرب به عنوان شریک جنگ علیه دولت سوریه آن را بپذیرد. ابومحمد الجولانی ، رهبر HTS ، در مصاحبه ای که در ماه آوریل توسط فرستنده تلویزیونی PBS پخش شد ، پیشنهاد همکاری داد. واشنگتن، هنوز بدبین است زیرا HTS نه تنها توسط شورای امنیت سازمان ملل ، بلکه به صراحت توسط دولت ایالات متحده به عنوان یک سازمان تروریستی ذکر شده است.

 اولین نشانه های تغییر نگرش واشنگتن نسبت به سوریه در اواخر ماه مه آشکار شد. پرتال خبری المانیتور به نقل از منابع ناشناس گزارش داد که دولت آمریکا مجوز ویژه اعطا شده به شرکت آمریکایی Delta Crescent Energy را برای استخراج نفت در شمال شرقی سوریه تمدید نکرده است. با این حال ، کنسرن نامبرده  از آن زمان این گزارش را تکذیب کرده است

محمولات امدادی  در استان ادلب ۹ ژوئن ۲۰۲۱.