بیش از هشت سال طول کشید تا سازمان منع تسلیحات شیمیایی (OPCW) عاملان حمله شیمیایی به شهر مارع در شمال غرب سوریه را شناسایی کند.  بر اساس بیانیه سازمان منع سلاح های شیمیایی که روز پنجشنبه در لاهه منتشر شد و رسانه ها آن را مسکوت گذاردند، «احتمال زیادی وجود دارد» که «دولت اسلامی (داعش) در عراق و شام» با گاز خردل به شهر شمال غربی حلب حمله کرده باشد. گفته می شود که این حمله در ۱ سپتامبر ۲۰۱۵ رخ داده است. داعش که در سطح بین‌المللی در فهرست سازمان‌های تروریستی قرار دارد، گلوله‌های توپ را با گاز خردل پر کرد و به سمت ماره شلیک کرده است. یازده نفر که به نام شناخته می شوند در سال ۲۰۱۵ دارای علائمی بودند که می تواند ناشی از تماس با گاز خردل بوده باشد.

مشخص نیست که چرا تحقیقات لازم بیش از هشت سال طول کشیده است. رسانه های غربی متعددی از جمله گاردین و اشپیگل پیش از این، شش روز قبل از اول سپتامبر که اکنون به طور رسمی تاریخ جنایت نامبرده اعلام شده از حمله با گاز خردل توسط داعش به مارع خبر داده بودند. این دو رسانه در ۲۶ آگوست نوشتند که پزشکان و کارشناسان تایید کرده بودند که ساکنان مارع با یک ماده شیمیایی "به احتمال زیاد گاز خردل" مورد حمله قرار گرفته اند. گلوله های توپخانه از پایگاه داعش به سمت مارع شلیک شده بود.

گاردین گزارش کرد، که اظهارات قربانیان به احتمال دسترسی داعش به سلاح های شیمیایی اشاره داشت، چیزی که پنتاگون همیشه آن را رد کرده بود. شاید به این دلیل بود که سازمان منع سلاح های شیمیایی در آن زمان به اصل موضوع نپرداخت.

سیمور هرش قبلاً مقاله "خط قرمز و جاده موش" را در آوریل ۲۰۱۴ منتشر کرده بود. در آن، روزنامه نگار آمریکایی با دقت نشان داده بود که اسلام گرایان سازمان تروریستی که در آن زمان هنوز جبهه النصره و یا داعش نامیده می شد احتمالاً مسئول حمله با گاز سمی در غوطه دمشق (۲۰۱۳) بوده است. گروهی از جبهه النصره قبلاً در ترکیه دستگیر شده بود، زیرا مواد تسلیحات شیمیایی از جمله برای تولید سارین در اختیار داشتند. آنکارا آنها را آزاد کرد و پس از مدت کوتاهی گاز سمی در منطقه غوطه در غرب دمشق منفجر شد و حدوداً ۱۰۰۰ نفر را به قتل رساند. در آن زمان، جبهه النصره و داعش از فرزندان پرورش یافته ترکیه بودند که باید مسئول حمله با گاز سمی در غوطه شناخته می شد.ولی  به عنوان یکی از اعضای ناتو این امر امکان پذیر نبود. باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا، حمله برنامه ریزی شده به سوریه را لغو کرد. دمشق کنوانسیون سلاح های شیمیایی را امضا کرد و ذخایر خود را برای نابودی به سازمان منع سلاح های شیمیایی تحویل داد.